ایمپلنت دندان چیست؟
دندان‌پزشکان ایمپلنت را هنری نامیده‌اند که جایگزین دندان‌های از‌دست‌رفته میشود. ایمپلنت دندان برای یک یا چند دندان قابل‌استفاده بوده و معمولا جنس آن از تیتانیوم است؛ البته دلیل استفاده از این فلز، شباهت آن با استخوان‌های فک و آرواره است. اولین مرحله از این روش، جراحی کوچکی است که در قسمت ریشه انجام میشود و بیشتر با فک ارتباط خواهد داشت. مرحله بعدی فیکسچر نام دارد و میان 4 الی 6 ماه تثبیت آن زمان خواهد برد. تاج دندان یا همان بخش رویی که پس از ثبات گذاشته میشود، قطعات کوچکی، به اندازه دندان طبیعی است.
ایمپلت دندان، بهترین جایگزین برای دندان طبیعی است و کاملا شبیه به آن عمل خواهد کرد. پایه، جانشین ریشه دندان شده و به رشد استخوان فک کمک می‌کند و از تضعیف آن جلوگیری خواهد کرد؛ ضمنا این جانشین، برای افرادی مناسب خواهد بود که دندان‌های طبیعی خود را از‌دست‌داده باشند.
قسمت اعظم و بزرگ زیبایی صورت هر انسانی، دندان‌های آن است که اگر خرابی و شکستگی دندان خودنمایی کند، بخش زیادی از چهره را تحت تاثیر قرار داده و آن را بدمنظر می‌کند. دندان، به استخوان‌های ریزی گفته میشود که در دهان انسان‌ها، میان دو فک قرار‌گرفته و کار اصلی آن جویدن غذا است.
آیا ایمپلنت دندان می تواند باعث سرطان شود؟
مطالعات متعدد نشان داده اند که ایمپلنت های دندانی باعث سرطان نمی شوند. اغلب، کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (oral squamous cell carcinoma) با پری ایمپلنتیت (peri-implantitis) اشتباه گرفته می شود. این سردرگمی باعث شده است که بسیاری گمان کنند که ایمپلنت های دندانی باعث سرطان می شوند، در حالی که اینطور نیست.
پری ایمپلنتیت التهاب اطراف لثه است. ممکن است بعد از ایمپلنت دندان اتفاق بیفتد. بافت نرم لثه تحریک می شود. این منجر به بازجذب استخوان در بدن می شود. پری ایمپلنتیت شایع نیست و راه های زیادی برای درمان آن وجود دارد. درمان متفاوت است و بستگی به زمانی دارد که دندانپزشک شما این بیماری را کشف کند. بدون شک معاینات منظم پس از ایمپلنت دندان، پری ایمپلنتیت را قبل از اینکه به یک مشکل اصلی تبدیل شود، کشف خواهد کرد.
کارسینوم سلول سنگفرشی دهان معمولاً به عنوان سرطان دهان شناخته می شود. 95 درصد از سرطان دهان کسانی را مبتلا می کند که سیگار می کشند، الکل می نوشند یا هر دو را انجام می دهند. ایمپلنت های دندانی نه تنها باعث سرطان نمی شوند بلکه می توانند برخی از مشکلات ناشی از از دست دادن دندان را نیز کاهش دهند. این امر باعث می شود ایمپلنت های دندانی یک چیز خوب برای بیماران سرطانی باشند.
آیا افراد مبتلا به سرطان می توانند ایمپلنت دندان انجام دهند؟
این بستگی به نوع سرطان و محل یافتن آن دارد. بیماران سرطانی باید تحت پرتو درمانی یا شیمی درمانی قرار گیرند. برخی از بیماران سرطانی باید هم پرتودرمانی و هم شیمی درمانی را انجام دهند. اگر پرتودرمانی یا شیمی درمانی بر تراکم استخوان تأثیر بگذارد، ممکن است بیمار سرطانی واجد شرایط کاشت دندان نباشد. تراکم استخوان و سلامت بافت لثه، دو ویژگی مهم برای ایمپلنت های دندانی هستند.
برای آن دسته از بیماران سرطانی که پرتودرمانی می شوند، خطر استئونکروز فک وجود دارد. استئونکروز فک که معمولاً ONJ نامیده می شود زمانی رخ می دهد که استخوان فک در معرض دید قرار می گیرد و از کمبود خون رنج می برد. بیماران سرطانی که دچار استئونکروز می شوند نمی توانند ایمپلنت دندانی دریافت کنند. استخوان فک سالم برای پست ایمپلنت مورد نیاز است. اگر بیماران سرطانی مایل به کاشت مینی ایمپلنت های دندانی هستند که یک جایگزین احتمالی است، باید با انکولوژیست خود و همچنین دندانپزشک خود مشورت کنند.
آیا افراد مبتلا به سرطان می توانند ایمپلنت دندان انجام دهند؟
این بستگی به نوع سرطان و محل یافتن آن دارد. بیماران سرطانی باید تحت پرتو درمانی یا شیمی درمانی قرار گیرند. برخی از بیماران سرطانی باید هم پرتودرمانی و هم شیمی درمانی را انجام دهند. اگر پرتودرمانی یا شیمی درمانی بر تراکم استخوان تأثیر بگذارد، ممکن است بیمار سرطانی واجد شرایط کاشت دندان نباشد. تراکم استخوان و سلامت بافت لثه، دو ویژگی مهم برای ایمپلنت های دندانی هستند.
برای آن دسته از بیماران سرطانی که پرتودرمانی می شوند، خطر استئونکروز فک وجود دارد. استئونکروز فک که معمولاً ONJ نامیده می شود زمانی رخ می دهد که استخوان فک در معرض دید قرار می گیرد و از کمبود خون رنج می برد. بیماران سرطانی که دچار استئونکروز می شوند نمی توانند ایمپلنت دندانی دریافت کنند. استخوان فک سالم برای پست ایمپلنت مورد نیاز است. اگر بیماران سرطانی مایل به کاشت مینی ایمپلنت های دندانی هستند که یک جایگزین احتمالی است، باید با انکولوژیست خود و همچنین دندانپزشک خود مشورت کنند.